bedrijfsnieuws over Waarom moet worden voorkomen dat de bereide CAPS-bufferoplossing herhaaldelijk wordt ingevroren en ontdooid?

In experimentele studies zoals biochemie en moleculaire biologie,CAPS (3-cyclohexylamine-1-propanesulfonsuur) bufferoplossing wordt vaak gebruikt in experimenten zoals eiwitelektroforese en bepaling van enzymactiviteit vanwege de goede buffer eigenschappenIn de praktijk krijgen onderzoekers echter vaak een herinnering om "herhaalde bevriezing en ontdooiing te vermijden".de chemische eigenschappen van CAPS-bufferoplossing, fysieke veranderingen tijdens het bevriezen en ontdooien en mogelijke gevolgen voor de proefresultaten.

1Kenmerken en werkingsmechanisme van CAPS bufferoplossing
CAPS is een veelgebruikte biologische buffer.die de relatieve stabiliteit van de pH van de oplossing in een alkalische omgeving kan handhaven door dissociatie en protonatieWanneer zuur- of alkalische stoffen aan de CAPS-bufferoplossing worden toegevoegd, binden of lossen de CAPS-moleculen protonen,en de concentratie van waterstof ionen in de oplossing via hun eigen dissociatie evenwicht aan te passen, waardoor de pH-waarde binnen een bepaald bereik wordt geregeld.

2Fysieke effecten van herhaalde bevriezing en ontdooiing op CAPS bufferoplossing
Wanneer de CAPS-bufferoplossing wordt bevroren, kristalliseert het water er in geleidelijk aan om ijskristallen te vormen.maar groeit bij voorkeur aan de rand van de oplossing en in gebieden waar onzuiverheden aanwezig zijnNaarmate de ijskristallen zich blijven uitbreiden, worden de opgeloste stoffen in de oplossing in het ontdooide oplossinggebied geperst, wat resulteert in een lokale toename van de opgeloste concentratie.Tijdens het ontdooien, smelten de ijskristallen en wordt het volume van de oplossing hersteld, maar op dit moment is de verspreiding van opgeloste stoffen in de oplossing niet meer gelijkmatig.Herhaaldelijk bevriezen en ontdooien zorgt ervoor dat dit proces zich voortdurend herhaalt, en het oplossingsvolume breidt zich vaak uit en samentrekken, waardoor de uniformiteit van de oplossing wordt vernietigd.

3Chemische effecten van herhaalde bevriezing en ontdooiing op CAPS bufferoplossing
(I) Verminderde bufferprestaties
Herhaalde bevriezing en ontdooiing kunnen de structuur en stabiliteit van CAPS-moleculen vernietigen.fluctuaties van de concentratie van opgeloste stoffen en mechanische effecten van ijskristallen tijdens het bevriezen en ontdooien kunnen afbraak veroorzakenDeze veranderingen zullen de dissociatie-eigenschappen van CAPS-moleculen veranderen, waardoor hun bufferactiviteit wordt verzwakt of zelfs verloren gaat.Wanneer de bufferprestatie afneemt, kan de CAPS-bufferoplossing de pH-stabiliteit niet effectief handhaven bij externe veranderingen in zuur-basis, waardoor de experimentele resultaten die erop zijn gebaseerd om een stabiele omgeving te bieden, worden beïnvloed.

(II) Chemische reactie met andere componenten
Veel CAPS-bufferoplossingen zullen andere componenten toevoegen wanneer ze zijn voorbereid om aan verschillende experimentele behoeften te voldoen.Herhaalde invriezing en ontdooiing kunnen chemische reacties tussen deze componenten of tussen CAPS-moleculen bevorderenSommige temperatuurgevoelige componenten kunnen tijdens het bevriezen en ontdooien ontbinden en nieuwe onzuiverheden produceren.die de biologische moleculen in het experimentele systeem kunnen verstoren en afwijkingen in de experimentele resultaten kunnen veroorzaken.

4 Invloed van herhaalde bevriezing en ontdooiing op experimentele resultaten
Het gebruik van CAPS-bufferoplossingen die herhaaldelijk zijn ingevroren en ontdooid, kan leiden tot grote fouten in experimentele resultaten.Onstabiele pH-omgevingen kunnen de lading en activiteit van eiwitten beïnvloeden, waardoor de scheiding, zuivering en identificatie van eiwitten onnauwkeurig worden.maar de richting van het experiment kan ook misleid worden.