Bij biochemische experimenten en celcultuur is de keuze van de juiste buffer een van de belangrijkste stappen om de nauwkeurigheid en stabiliteit van het experiment te waarborgen.N'-bis ((2-ethanesulfonsuur)) en HEPES (4- ((2-hydroxyethyl)-1-piperazineethanesulfonsuur) zijn twee veelgebruikte buffersHoewel ze allemaal een belangrijke rol spelen bij de aanpassing van de pH van oplossingen, verschillen hun eigenschappen, toepassingsscenario's en voorzorgsmaatregelen.Hieronder volgt een gedetailleerde analyse van de belangrijke verschillen tussen PIPES en HEPES om wetenschappelijke onderzoekers en laboratoriumtechnici te helpen deze twee buffers correct te selecteren en te gebruiken..
一Chemische eigenschappen en oplosbaarheid van PIPES en HEPES
1. HEPES
(1) Chemische eigenschappen: HEPES is een zwitterionische buffer die amino- en sulfozuren bevat in zijn moleculaire structuur,Het is daarom van groot belang dat het in de praktijk wordt toegepast..8-8.2) en de stabiliteit van de pH van de oplossing behouden.
(2) Oplosbaarheid: HEPES is zeer oplosbaar in water, waardoor het gemakkelijk kan worden gebruikt in verschillende biochemische experimentele systemen zonder dat er extra oplosstappen nodig zijn.
2. PIPEEN
(1) Chemische eigenschappen: PIPES is ook een ideale buffer met een iets smaller pH bufferbereik dan HEPES, bij 6,1-7.5De piperazine ring en de sulfozuren in de moleculaire structuur geven het de mogelijkheid om de pH onder specifieke omstandigheden te bufferen.
(2) Oplosbaarheid: in tegenstelling tot HEPES is PIPES zelf onoplosbaar in water, maar oplosbaar in NaOH-wateroplossing.en de oplosbaarheidseigenschappen moeten in feitelijke experimenten worden overwogen.
2- toepassingsscenario's en functionele verschillen tussen PIPES en HEPES
1Toepassing van HEPES
(1) Celcultuur: HEPES wordt veel gebruikt in celcultuurmedium van verschillende soorten organismen omdat het niet giftig is voor cellen en de normale biochemische reacties niet verstoort.met name in experimentele systemen die een lange periode nodig hebben om een stabiele pH-waarde te behouden.
(2) Onderzoek naar eiwitten en enzymen: bij onderzoek naar de stabiliteit van eiwitten wordt HEPES vaak als buffer gebruikt omdat het de pH van de oplossing langdurig constant kan houden.die gunstig is voor het behoud van de eiwitstructuur en -functieTegelijkertijd wordt het ook gebruikt bij het onderzoek naar hoogvluchtige en pH-gevoelige eiwitten en enzymen.
(3) Moleculaire biologie: bij DNA/RNA-extractie, PCR-diagnostische kits en biochemische diagnostische kits is HEPES een belangrijk buffercomponent om de stabiliteit van de pH tijdens het experiment te waarborgen.
2Toepassing van PIPES
(1) Eiwitzuivering: PIPES heeft speciale toepassingen op het gebied van eiwitzuivering,zoals de zuivering van tubuline met behulp van fosfocellulosechromatografie en de zuivering van recombinante GTP-bindende eiwitten ARF1 en ARF2 door gelfiltratieDe eigenschap dat het geen stabiele complexen vormt met de meeste metaalionen maakt dat het goed werkt in oplossingssystemen die metaalionen bevatten.
(2) Chromatografische analyse: In de cationenuitwisselingschromatografie wordt PIPES dikwijls gebruikt als onderdeel van een bindbuffer of eluent.maar de concentratie moet strikt worden gecontroleerd om experimentele fouten te voorkomen die worden veroorzaakt door overmatige ionensterkte of veranderingen in de pKa-waarde.
(3) Specifieke biochemische proeven: Hoewel het toepassingsgebied van PIPES relatief beperkt is, speelt het een onvervangbare rol als buffer in bepaalde specifieke proeven.zoals calciumfosfaat en DNA-neerslagsystemen, AFM en elektroporatie experimenten.
III. Voorzorgsmaatregelen voor het gebruik van PIPES- en HEPES-buffers
1Voorzorgsmaatregelen voor HEPES
(1) Interferentie: Hoewel HEPES in de meeste gevallen geen interferentie heeft met biochemische processen, beïnvloedt het de reactie tussen DNA en restrictieenzymen.dus is het niet geschikt voor experimenten die een nauwkeurige controle van DNA-enzym snijden vereisenTegelijkertijd is de methode van Lowry niet geschikt voor de bepaling van het eiwitgehalte, wat de nauwkeurigheid van de bepaling kan beïnvloeden.
(2) Selectie van de concentratie: bij gebruik van HEPES moet de juiste concentratie worden geselecteerd overeenkomstig de experimentele vereisten.het kweekmedium bevat vaak 20 mmol/L HEPES om een voldoende buffercapaciteit te bereiken.
2Voorzorgsmaatregelen voor pijpen
(1) Oplossing: Zorg ervoor dat PIPES vóór gebruik volledig is opgelost in de NaOH-wateroplossing om interferentie van niet-opgeloste deeltjes in het experiment te voorkomen.
(2) Vorming van vrije radicalen: PIPES kan vrije radicalen vormen, dus is het niet geschikt voor gebruik in experimenten waarbij redoxreacties moeten worden vermeden.
(3) Concentratieafhankelijkheid: de pKa-waarde van PIPES is concentratieafhankelijk en de ionensterkte is relatief groot.bijzondere aandacht moet worden besteed aan de selectie en controle van de concentratie.
Contactpersoon: Maggie Ma
Tel.: +0086 188 7414 9531